Idź do
Grzyby Kampinoskiego Parku Narodowego są reprezentowane przez ponad 1500 taksonów, z czego nieco ponad 200 to grzyby lichenizujące (porosty).
Dzięki ochronie w formie parku narodowego, zachowały się tu zarówno gatunki typowo leśne, związane ze zbiorowiskami naturalnego pochodzenia, jak i synantropijne (związane z łąkami, pastwiskami, terenami obecnych lub dawnych siedzib ludzkich). Istotną część mykobioty parku - ok. 40% - stanowią gatunki związane ze starymi, zamierającymi drzewami i martwym drewnem, z których część jest znana wyłącznie z KPN. Obszary wydmowe parku są ważnym w skali kraju miejscem występowania grzybów psammofilnych (związanych z piaskiem) takich jak: gwiazdosz kwiatuszkowaty i tęgoskór korzeniasty – gatunki, które znajdują się na liście gat. objętych ochroną ścisłą (wg. Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów). 

Spośród rzadkich gatunków, objętych ochroną częściową, możemy spotkać ozorka dębowego, ale również unikalne gatunki takie jak: jamkówka kurczliwa, gwiazdosz czteropromienny czy żagwica listkowata.

Spośród ponad 200 gatunków występujących w Kampinoskim Parku Narodowym grzybów lichenizujących, około 50 jest w różnym stopniu zagrożonych. Na uwagę zasługuje występowanie na terenie parku stanowisk gatunków porostów wielkoplechowych, posiadających na czerwonych listach wysoki status zagrożenia. Są to m.in. brodaczka kępkowa, włostka brązowa, odnożyca jesionowa i pawężnica psia. Ważnym jest również fakt ciągłego występowania na tym obszarze gatunków charakterystycznych dla początkowych stadiów sukcesji wydm, takich jak chróścik karłowaty i słonecznica mchowa.